Z ORACLE MI PO DRODZE

Wskazówka APPEND – Co Właściwie Robi I Kiedy Z Niej Korzystać?

24 maja, 2023 przez Szymon Lubinski

Wskazówka APPEND (hint APPEND) – jak może się przysłużyć, kiedy i czy w ogóle z niej korzystać? W których przypadkach sprawdzi się doskonalne, a w których będzie opóźniać instrukcje?

DROP TABLE T1
/

DROP TABLE T2
/

CREATE TABLE T1(id NUMBER, descr CHAR(2000))
/
CREATE TABLE T2(id NUMBER, descr CHAR(2000))
/

INSERT INTO T1
  SELECT ROWNUM, 'A' FROM DUAL
    CONNECT BY ROWNUM <= 1000000
/

COMMIT
/

/*Przygotowanie tabeli T2*/
INSERT INTO T2
  SELECT * FROM T1
/ 

/*Podziurawienie segmentu pamięci*/
DELETE FROM T2
 WHERE MOD(id, 10) = 0
/

COMMIT
/

INSERT INTO T2
  SELECT * FROM T1
/  

Task completed in 39.402 seconds

INSERT /*+ APPEND */ INTO T2
  SELECT * FROM T1
/ 

Task completed in 21.975 seconds

W powyższym przykładzie wykorzystanie hintu APPEND skróciło czas wstawiania prawie o połowę. Co właściwie się stało i czy zawsze będzie szybciej?

• Wskazówka APPEND nie jest lekiem na całe zło wolniejszego wstawiania rekordów do tabeli
• Wskazówka APPEND wymusza pomijanie buffer cache i wstawia dane bezpośrednio na dysk
• Wymusza wstawianie danych ponad high water mark, czyli nie szuka wolnych miejsc w pamięci, a bezwarunkowo wstawia dane w nowe bloki pamięci, co powoduje rozrost wykorzystanej pamięci
• W przypadku nie zakończenia transakcji, pomiędzy instrukcjami INSERT, a COMMIT niemożliwe jest odpytanie o zawartość tabeli, wstawianie, modyfikowanie ani usuwanie rekordów (ORA-12838)
• Konieczna przy kompresji BASIC, inaczej nowowstawiane rekordy nie będą kompresowane
• Przy małej puli danych do wstawienia, lepiej sprawdza się podejście konwencjonalne
• W przypadku wstawiania ogromu danych, lepiej sprawdzi się bezpośrednie wstawianie z wykorzystaniem wskazówki APPEND

Szymon

Komentarze |1|